آمیخته سازی پلی اتیلن ترفتالات
اکثر پلیمر ها با وجود داشتن خواص فیزیکی و مکانیکی مناسب ، دارای ضعف ها و نقایصی در ساختار و خواص هستند که باعث محدود شدن کاربرد آنها می شود . از طرفی ، پیشرفت سریع فناوری فراروش پلیمرها در زمینه های گوناگون به طور روزافزون کاربردهایی را برای این مواد با خواصل مشخص ایجاد می کند . در بسیاری از موارد برای دستیابی به ویژگی های لازم روش های مختلفی ماند آمیخته سازی ، کامپوزیت سازی و شبکه ای کردن پلیمرها به کار گرفته می شود .اختلاط مواد پلیمری با سایر مواد افزودنی یا آمیخته سازی آنها با سایر پلیمرها یا کوپلیمرها به طور قابل توجهی روى خواص محصولات اثر می گذارد . ساخت یک قطعه یا محصول پلاستیکی به اختلاط صحیح آن با سایر مواد افزودنی نیاز دارد.
اختلاط فیزیکی دو یا چند پلیمر را آمیخته ساری مینامند که به عنوان راهی جدید در علوم و فناوری پلیمر مطرح شده است . نکته حائز اهمیت در این علم ، سرعت و هزینه کمتر است . مشکل عمده آمیخته ها ، اختلاط ناپذیری اغلب پلیمرهاست. گرچه اختلاط ناپذیری همراه با نیروی جاذبه فیزیکی ضعیف بین فازی به خواص فیزیکی نامطلوب می انجامد ، ولی میتوان با کنترل صحیح شکل شناسی فازها طی فرایند و با افزایش عوامل سازگارکننده فصل مشترک فازها را بهبود بخشید. و امیخته هایی با خواصی قابل قبول به دست آورد .